سال ها است که بر امر بازیافت زباله های مختلف تاکید می کنند. این کار هم به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه بوده و هم اینکه از تخریب بیش از پیش محیط زیست جلوگیری خواهد کرد. در این میان بازیافت کارتن یکی از مهم ترین موارد و زباله های بازیافتی است.
چرا که ماده اصلی برای تولید کارتن ، کاغذ و مقوا چوب درختان مرغوب است. بنابراین هر اندازه که کارتن بیشتری تولید شود، در نهایت چوب بیشتری مصرف شده و درختان بیشتری نیز قطع خواهند شد.
علی رغم مزایای بسیار زیادی که بازیافت کارتن و کاغذ دارد، اما باید توجه کرد که این کار معایبی را نیز به همراه دارد. مهم ترین نکته در این خصوص آن است که کیفیت کاغذ بازیافتی معمولا نسبت به کاغذی که از چوب درختان تازه ساخته شده ، کمتر خواهد بود. این مساله برای کارتن بازیافتی نیز کاملا صدق خواهد کرد و تفاوتی بین آنها نیست.
اما در حین فرایند بازیافت چه اتفاقی رخ می دهد که در نهایت منجر به افت کیفیت کاغذ بازیافتی خواهد شد؟ با ما در این مقاله همراه باشید تا به پاسخ این سوال برسید.
ابتدا بهتر است که بدانیم اساسا منظور از بازیافت کاغذ یا کارتن چیست. برای درک این موضوع بهتر است که ابتدا به بحث بازیافت و شناخت آن اشاره داشته باشیم. به طور کلی بازیافت فرایندی است که بر اساس آن ابتدا زباله ها و مواد غیرقابل استفاده شده و دور ریختنی به روش های مختلف جمع آوری می شوند. به طوری که هم اکنون افراد و شرکت های بسیاری در زمینه جمع آوری بازیافت زباله فعالیت می کنند.
اما در ادامه فرایند بازیافت ، مواد جمع آوری شده طی فرایندهای مختلف به مواد و محصولات دیگری در همان حوزه تبدیل می شوند. به نحوی که به صورت و نحو دیگری نیز بتوان از آنها استفاده کرد. این محصولات در حوزه های مختلف متفاوت هستند. به عنوان مثال ، ممکن است از طریق بازیافت کاغذ سفید و عادی به محصولات دیگری نظیر کاغذ باطله رسید.
در اینجا نیز ما شاهد چندین مرحله مختلف هستیم که بر کیفیت کاغذ بازیافتی تاثیر گذار است . اولین مرحله آن است که کاغذ های باطله ، مقوا ها و کارتن های دور انداخته شده به روش های گوناگون جمع آوری شوند. در برخی مواقع شرکت های بازیافت کاغذ و کارتن خود اقدام به این کار می کنند. در بسیاری از مواقع نیز معمولا این کار از طریق افراد یا شرکت های واسطه صورت خواهد گرفت.
بعد از آن کاغذ ها و کارتن های جمع آوری شده به مرکز بازیافت کاغذ و کارتن انتقال داده می شوند. در اینجا طی چندین مرحله عملیات بازیافت کارتن یا کاغذ صورت می گیرد. البته در بسیاری از مواقع معمولا کارگاه های مختلف اقدام به جمع آوری کاغذ و کارتن می کنند.
سپس مقداری آنها را مرطوب کرده و بعد از پرس کردن راهی کارخانه بازیافت می کنند. در برخی از مواقع دیگر نیز صفر تا صد این کار توسط کارخانه بازیافت صورت خواهد گرفت. بعد از انتقال کاغذ یا کارتن به کارخانه بازیافت ، در اولین مرحله باید آن را به خمیر تبدیل کنند. این کار از طریق دستگاه های مختلف و به کمک آب صورت خواهد گرفت.
البته معمولا کارخانه های بازیافت قبل از فرایند خمیر کردن کارتن یا کاغذ اقدام به جداسازی سایر ضایعات دیگر نظیر مواد پلاستیکی یا اشیاء بزرگ می کنند. اما همچنان فیلتر و صافی کردن خمیر در مراحل بعدی صورت می گیرد.
در مرحله خمیر کردن معمولا کارتن یا کاغذ مربوطه را وارد مخزنی به نام هیدروپالین می کنند و به آن آب اضافه می کنند. در این مرحله مقدار قابل توجهی از دیگر ضایعات جداسازی می شود.
اما در مرحله بعدی محصولی که به دست آمده را در درون مخزن و دستگاه دیگری به نام توربوسپراتور می کنند. این دستگاه سرعت بسیار بالایی داشته و باعث می شود تا دوباره بسیاری از ناخالصی های موجود در ضایعات کاغذ یا کارتن از آنها جداسازی شود.
در مرحله بعد بعدی از مواد شیمیایی سولفات آلون یا نشاسته را به محصول به دست آمده اضافه خواهند کرد. این کار بیشتر برای استحکام کاغذ و همچنین زیباتر کردن آن است. در ادامه محصول به دست آمده را در برابر ارتعاشات مختلف قرار می دهند تا دوباره برخی از ناخالصی های دیگر آن جدا گردد.
بعد از طی برخی اقدامات دیگر خمیر به دست آمده وارد ماشین کاغذسازی می شود. هدباکس در ماشین کاغذسازی وظیفه حساسی را بر عهده دارد. در اینجاست که میزان ضخامت و همچنین کیفیت کاغذ یا کارتن بازیافت شده مشخص خواهد شد.
برای بازیافت کردن کاغذ یا کارتن مراحل دیگری را نیز باید طی کرد. از جمله این مراحل می توان به آب گیری کاغذ ، پرس کردن آن و برخی موارد دیگر اشاره کرد تا در نهایت کاغذ یا کارتن بازیافت شده تولید شود.
ما در سطور بالا به مراحل مختلف بازیافت کاغذ و کارتن اشاره کردیم. در ادامه قصد داریم تا به کیفیت کاغذ بازیافتی بپردازیم و اینکه تحت چه شرایطی این کیفیت افت خواهد کرد.
قبل از هر چیزی بد نیست اشاره کنیم که بازیافت کردن محصولات مختلف معمولا در اکثر موارد منجر به افت کیفیت محصولات جدید خواهد شد و این مساله صرفا مربوط به کیفیت کاغذ بازیافتی یا کارتن بازیافتی نیست.
اما در خصوص کیفیت کارتن بازیافتی یا کاغذ بازیافتی باید گفت که این مساله معمولا تا حد زیادی بستگی به مواد اولیه یا همان کارتن های ضایعاتی دارد. چنانچه این کارتن ها و کاغذ های ضایعاتی از کیفیت مناسب تری برخوردار باشند، معمولا محصول به دست آمده حاصل از بازیافت آنها باکیفیت تر خواهد بود و برعکس. با این در هر حالتی معمولا کیفیت کاغذ یا کارتن بازیافتی کمتر از نمونه اولیه آن خواهد بود. در بهترین حالت ممکن است کیفیتی تقریبا مشابه با کیفیت نمونه اولیه خود داشته باشد.
مساله دیگر در خصوص افت کیفیت کاغذ بازیافتی به پایین بودن کیفیت مواد اولیه برمی گردد. چرا که در هر حالت باز هم مواد اولیه یا همان کارتن ها و کاغذ های ضایعاتی کیفیت پایینی دارند. بنابراین محصولات به دست آمده حاصل از آنها نیز کیفیت نمونه های اولیه را نخواهند داشت.
موضوع دیگر در خصوص افت کیفیت کاغذ بازیافتی مربوط به ناخالصی هایی است که درون آن وجود دارد. ناخالصی های متعددی از قبیل مواد پلاستیکی ، منگنه و موارد دیگر باعث می شود تا در نهایت باز هم محصول بازیافتی به دست آمده کیفیت لازم را نداشته باشد.
گذشته از این موارد باید در نظر بگیریم که کاغذ یا مقوای مصرف شده به نوعی تا حد زیادی عمر و کیفیت خود را از دست داده است. این در حالی است که در حین فرایند بازیافت نیز اقدامات دیگری روی آن صورت می گیرد که باعث افت بیش از پیش کیفیت آن خواهد شد.
برای بررسی بهتر تاریخچه فرش در جهان ، اجازه دهید تاریخچه فرش در آسیا و اروپا را جداگانه بررسی کنیم.
تقریبا تمام محققان اعتقاد دارند هنر فرش بافی در آسیا متولد شده است. قدیمی ترین فرش دستباف جهان با قدمت بیش از ۲۴۰۰ سال در سیبری کشف شد. این فرش ایرانی که پازیریک نام دارد با گره ترکی بافته شده است و ترکیبی از رنگ های آبی ، زرد و نارنجی در آن دیده می شود.
شواهد نشان می دهد فرش پازیریک متعلق به دوره هخامنشیان است و در حال حاضر در موزه آرمیتاژ روسیه نگهداری می شود.
فرش بافی در قرن ۱۴ و ۱۵ در ایران بسیار رایج بود. این صنعت در طول حکومت شاه عباس در قرن ۱۶ به اوج خود رسید و اصفهان به مرکز صنعت فرش ایران تبدیل شد. فرش های این دوره با الگوهای ظریف و نخ های پررنگ بافته می شدند و معمولا در هر ۲.۵ سانتی متر ۱۰۰۰ گره داشتند.
صنعت فرش بافی در هند در اواخر قرن شانزدهم میلادی شروع شد. هندی ها مهارت زیادی در نساجی و بافندگی داشتند، ولی آشنا شدن با فرش های ایرانی طرح ها و الگوهای مورد استفاده آن ها را به شدت تحت تاثیر قرار داد. فرش های هندی ترکیبی از طرح های فرش ایرانی ، چینی ، ترکمنی و مصری هستند. در حال حاضر، چین نیز یکی از تولیدکنندگان عمده فرش دستباف است.
زمان شروع صنعت فرش بافی در چین معلوم نیست، ولی شواهد نشان می دهد قدمت آن به قرن دوازدهم میلادی می رسد. در فرش های چینی علاوه بر طرح های سنتی ، طرح های فرش های ایرانی ، ترکی و پاکستانی نیز به کار می رود.
کشورگشایی اسکندر سه قرن قبل از میلاد زمینه ورود هنر و صنعت شرقی را به اروپا فراهم کرد.
در اوایل قرن شانزدهم ، کاردینال ولسی فرش های ایرانی و ترکی را به انگلستان وارد کرد. شواهد نشان می دهد صنعت فرش بافی در انگلستان در سال ۱۵۵۰ میلادی شروع شد. انگلستان در سال ۱۷۹۱ شروع به صادرات فرش به آمریکا کرد.
در سال ۱۸۰۱ میلادی ، یک فرانسوی به نام ژاکارد دستگاهی اختراع کرد که منجر به انقلاب بزرگی در صنعت بافندگی شد. دستگاه اختراع شده توسط ژاکارد در سال ۱۸۲۵ جایگزین ماشین آلات قدیمی شد. در نتیجه، سرعت و حجم تولید فرش های ماشینی افزایش پیدا کرد.
بعد از نمایشگاه بزرگ سال ۱۸۹۱ در وین ، علاقه غربی ها به فرش های شرقی بیشتر شد. در نتیجه ، واردکنندگان غربی از بافنده های فرش خواستند ابعاد ، رنگ و طراحی فرش ها را بر اساس سلیقه اروپایی ها و آمریکایی ها تغییر دهند. تا قرن نوزدهم ، رایج ترین کف پوش در غرب پارچه بود، زیرا فرش دست باف شرقی بسیار گران بود و هر کسی توان خرید آن را نداشت. با وجود این ، فرش دستباف شرقی یا اروپایی طرفداران خود را داشت و برای تزئین اتاق هایی که مبلمان انگلیسی، فرانسوی یا ایتالیایی داشتند به کار می رفت.
در اوایل دهه ۱۹۲۰ ، فرش های شرقی از مد افتادند و با فرش های ماشینی تک رنگ جایگزین شدند. انتخاب یک فرش تک رنگ برای طراحان دکور راحت تر از انتخاب یک فرش رنگارنگ با طرح های پیچیده بود.
در طول دهه ۲۰ میلادی ، رنگ فرش محبوب بادمجانی بود. فرش بادمجانی تا اواسط دهه ۴۰ محبوب ماند و بعد با فرش خاکستری جایگزین شد. رنگ محبوب بعدی بژ بود و هنوز هم محبوب ترین رنگ فرش است. تنها یک قرن است که ارزش فرش های دستباف به عنوان یک اثر هنری به رسمیت شناخته می شود. فرش های دستباف شرقی می توانند یک فضای معمولی را به یک فضای چشمگیر تبدیل کنند.
تکنیک و اصول اساسی فرش بافی در مقایسه با گذشته کمی تغییر کرده است. فرش بافی در هر منطقه ای با یک روش خاص بافته می شود. در اصل ، تفاوت تکنیک های فرش بافی به دلیل تفاوت نوع گره ها است.
هرچقدر تعداد گره ها بیشتر باشد، کیفیت فرش بهتر است. انواع گره های فرش بافی عبارت هستند از گره های ترکی ، گره های فارسی ، گره های تقلبی و گره های هنری. رایج ترین موادی که برای بافتن فرش های شرقی به کار می رود پشم گوسفند و بز ، پنبه یا ابریشم است. کیفیت پشم به عوامل مختلفی از جمله نژاد و رژیم غذایی حیوان ، آب و هوای محلی و فصل پشم چینی بستگی دارد.
پشم و پنبه در ابتدا به وسیله دست به نخ تبدیل می شد. با گذشت زمان ، دوک ریسندگی و چرخ ریسندگی اختراع شد و فرآیند ساخت نخ را راحت تر کرد.
حداقل تا یک قرن پیش ، نخ های ساخته شده با کمک مواد طبیعی مثل پوست گردو ، پوست انار ، زعفران ، توت سیاه یا سماق رنگ می شدند. فرش با استفاده از دستگاه بافندگی عمودی یا افقی بافته می شود.
دستگاه بافندگی عمودی از چوب یا ف ساخته می شود و بیشتر برای بافت فرش های کلاسیک شهری به کار می رود. دستگاه بافندگی افقی ساختار ساده تری دارد و معمولا توسط عشایر استفاده می شود.
تولید فرش ماشینی در ایران تقریبا ۴۰ سال پیش شروع شد. فرش های ماشینی اولیه کیفیت خوبی نداشتند.
در حال حاضر ، پیشرفت فناوری و دستگاه های بافندگی باعث بهبود کیفیت فرش های ماشینی شده است. هدف از کاربرد ماشین آلات برای بافت ، تولید فرش های مشابه فرش های دستباف با هزینه کمتر بود. دستگاه های اولیه باف فرش برای اولین بار در آمریکا ساخته شدند و با کمک نیروی بخار کار می کردند.
پیشرفت فناوری و ماشین آلات در طی ۲۰۰ سال گذشته صنعت تولید فرش ماشینی را به یکی از مهم ترین صنایع جهان تبدیل کرده است.
سخن پایانی
تاریخچه فرش در جهان به دوره غارنشینی برمی‌گردد. کفپوش های ابتدایی با موادی ساخته می شدند که به راحتی در دسترس بودند. این کفپوش های اولیه از مواد طبیعی ساخته می شدند و با گذشت زمان از بین می رفتند. محققان بر این باور هستند که هنرهایی مثل نمدبافی ، گلیم بافی ، سبدبافی و زیلوبافی مقدمه پیدایش هنر فرش بافی بوده اند.
شواهد باستان شناسی نشان می دهد در هزاره چهارم و پنجم ، مردم منطقه بین النهرین از نی برای بافت بوریا استفاده می کردند. مواد تشکیل دهنده فرش آن را به شدت در برابر پوسیدگی و فرسودگی آسیب پذیر کرده است.
در نتیجه ، نمی توانیم در مورد تاریخچه فرش در جهان کاملا مطمئن باشیم. امروزه ، کاربرد کف های چوبی ، سنگی ، مرمری و سرامیکی در خانه ها محبوبیت فرش را بیشتر از قبل کرده است. فرش ها در شکل ها و اندازه های مختلفی تولید می شوند و یکی از عناصر اصلی دکوراسیون هستند.
درباره این سایت